สมัยเด็กๆ ผมอยู่โรงเรียนประจำครับ อาหารต่างๆก็จะเป็นเมนูที่โรงเรียนจัดทำให้ทั้ง 3 มื้อ ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะไม่ค่อยถูกปากพวกเรานักเรียนเท่าไหร่ คือมีที่พอรู้สึกว่าอร่อย ซัก 5-10% ของเมนูทั้งหมด คือเมนูอื่นๆ นี่ยังพูดเล่นกันว่า เค้าทำมาให้หมูกินรึเปล่า อธิบายนิดนึงเวลากับข้าวเหลือเค้าจะไปเทใส่ถังแกลอนใหญ่ๆ แล้วเหมือนจะมีรถมารับซื้อไป ซึ่งคงเอาไปให้หมูทาน (เป็นความเชื่อ+เดา)
แต่มันจะมีบางเมนูที่เหล่านักเรียนรู้สึกถูกปาก ซึ่งในช่วงเจเนอเรชันเดียวกัน รุ่นใกล้เคียงโหวตให้เมนูนี้เป็นเมนูที่อร่อยที่สุดเมนูหนึ่ง ไม่รู้เพราะว่าอะไร อาจจะเพราะมันเผ็ด เค็ม นุ่มๆ ดีมั๊งครับ เมนูนี้มีชื่อว่า ‘เต้าหู้ผัดพริกป่น’ ครับ
จบจากโรงเรียนมาเวลาคุยถึงเรื่องอาหารที่โรงเรียนก็จะมีเมนูนี้แหละที่หลายๆคนอยากจะทานอีกครั้ง แล้วมันก็เป็นเมนูแปลกๆ ที่ร้านต่างๆ ไม่มีทำกัน
ทีนี้ก็มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการทำวารสารสำหรับศิษย์เก่าว่าเออ อยากกินเมนูนี้อีก ตาเพื่อนคนนี้ก็เลยไปสืบเสาะหาสูตรจากอาจารย์ที่ดูแลโรงครัวสมัยนั้นมาจนได้ ก็ต้องขอบคุณเพื่อนท่านนั้นและอาจารย์ไว้ด้วยครับ สูตรดั้งเดิมคือสำหรับ 1,000 คน (ทั้งโรงเรียน) ผมทอนๆให้ลดลงมาประมาณ 100 เท่า เหลือราวๆ 10 คนครับ เมนูนี้ต้องทำข้ามคืนนะครับ ถึงว่าได้กินเป็นมื้อเช้าทุกที