เมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมาผมมีโปรแกรมการเดินทางไปโตเกียวเพื่อร่วมงาน Mikkeller Beer Celebration Tokyo ที่จัดขึ้นเป็นครั้งแรกครับ ตอนที่หาตั๋วอยู่ก็เจอ China Airlines ซึ่งจะแวะพักที่ Taipei พอลองกดดูว่าถ้าพักไทเปซัก 2 คืนจะแพงขึ้นเยอะไหม ปรากฎว่าแพงขึ้นประมาณ 200 บาทเท่านั้น

ก็เลยตัดสินใจจอง China Airlines เพราะส่วนตัวอยากไปเที่ยวไทเปมานานมากแล้ว คราวนี้มีโอกาสก็เลยขอลองหน่อยครับ ซึ่งเวลาออกเดินทางค่อนข้างถูกใจผมคือออกสายๆจากไทย ไปถึงไทเป เย็นๆ แต่พอถึงวันจริงก็รู้สึกว่าเป็นเวลาบินที่ดี แต่ลำบากเรื่องการเดินทางเพราะต้องฝ่ารถติดไปถึงสุวรรณภูมิประมาณ 9 โมง ก็เลยต้องออกแต่เช้ามืดจากที่บ้าน

ตัดภาพมาวันเดินทางหลังจากผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยและต.ม. แล้ว China Airlines มีเลาจน์ของตัวเองให้ผู้โดยสารครับ ขนาดเลาจน์จะเล็กหน่อย แต่ก็พอมีที่นั่ง อาหารและเครื่องดื่มก็มีพอประมาณ

พอถึงเวลาก็มาขึ้นเครื่อง ทั้ง 4 ไฟลท์ที่นั่งผมได้นั่ง Airbus A350 ทั้งหมดครับ โดยชั้น Business Class ของเครื่องรุ่นนี้จะจัดที่นั่ง 1-2-1 ผมได้นั่ง ริมหน้าต่าง และที่นั่งตรงกลาง สำหรับที่นั่งผมว่าเป็นส่วนตัวดี สามารถปรับราบได้ 180 องศา ซึ่งก็หลับสบายดี บริการของพนักงานสุภาพเรียบ ส่วนอาหารก็โอเค รสชาติใช้ได้ครับ

ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงนิดๆ ก็มาถึงไทเป ผมนั่งรถไฟฟ้าเข้าเมือง นอนไปสองคืน เช้าอีกวันก็มาสนามบินด้วยรถไฟฟ้าเหมือนเดิม ไฟลท์ไปโตเกียวก็ปกติและเรียบร้อยดี

สองวันต่อมาผมออกเดินทางจากโรงแรมแต่เช้า เพื่อเดินทางไฟลท์ CI104 เวลาประมาณ 12.45 ครับ

มาถึงวันกลับ เที่ยวบินจะออกตอนเย็นจาก Narita บินไป Taipei พักประมาณ ชั่วโมงนิดๆ แล้วขึ้นไฟลท์ 4 ทุ่มกว่ากลับไทย แต่ปรากฎว่าไม่เป็นไปตามแผนครับ พอใกล้ถึงเวลา boarding พนักงานประกาศว่าจะดีเลย์ ให้รอฟังข้อมูลเพิ่มเติมอีกครึ่งชั่วโมง พอถึงเวลาพนักงานประกาศซ้ำว่าให้รออีกครึ่งชั่วโมง

ในใจตอนนี้ผมเริ่มไม่เป็นสุขแล้วครับ เพราะคิดว่ามีโอกาสตกเครื่องไฟลท์กลับไทย พยายามสอบถามเจ้าหน้าที่ว่าสามารถย้ายไปอีกไฟลท์ของ China Airlines ได้ไหม เพราะยังดูมีลุ้นที่อาจจะกลับไทยทัน ได้รับคำตอบว่าเครื่องเต็ม ต้องรอเครื่องเดิมไม่สามารถเปลี่ยนไฟลท์ให้ได้

สุดท้ายเครื่องดีเลย์รวม 2 ชั่วโมงได้ ผมก็ทำใจแล้วว่าตกเครื่องแน่ คงต้องนอนโรงแรม บินออกมาได้ประมาณเกือบ 1 ชั่วโมงระหว่างที่หงุดหงิดเรื่องตกเครื่องกลับไทย ปรากฎเครื่องบินผ่าน turbulence สั่นอย่างรุนแรง แรงจนแอร์โฮสเตจ ต้องกลับมารัดเข็มขัดด้วย คือในชีวิตผมนั่งเครื่องแล้วเสียวมากที่สุดคือนั่งไปสิงคโปร์ ไฟลท์นั้นบินๆ อยู่มันตกวู้บลงมาเยอะๆ เหมือนรถไฟเหาะ

แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป มันเป็นเครื่องสั่น แบบสั่นไม่หยุด ไม่จบเสียที ยาวนานมาก เป็น 20 นาทีผมใจหายใจคว่ำมาที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตครับ จนผ่านไป บินต่อแบบลุ้นๆ อีกประมาณ ชั่วโมงนิดๆ แล้วก็ถึงไทเปเกือบๆ เที่ยงคืน พนักงานมายืนต้อนรับที่ตรงทางออกจากเครื่องพร้อมแจ้งข่าวดีว่า คืนนี้ต้องนอนที่ไทเปและกลับไทยในวันรุ่งขึ้น ไฟลท์ 7.20 ทางสายการบินได้จัดที่พักให้คือโรงแรมโนโวเทลที่ติดอยู่กับสนามบิน

โดยผู้โดยสารที่ตกไฟลท์กลับไทยมีผมกับคุณพี่นักธุรกิจชาวญี่ปุ่น 2 คน ซึ่งเราสองคนก็คิดตรงกันว่าไม่อยากออกไปนอนโนโวเทล เพราะต้องผ่าน ต.ม. ออกไป แล้วตอนเช้าก็ต้องรีบตื่นมาผ่าน ต.ม. เข้าสนามบินอีก ถ้าออกไปคงจะได้นอนไม่กี่ชั่วโมงอยู่ดี คุณพี่เลยช่วยกันโวยกับหมวยกราวนด์สาวของChina Airlines จนสุดท้ายก็ได้นอนในห้องพัก ของ Premium Plaza Lounge ห้องก็โอเคครับ มีห้องน้ำรวมอยู่ข้างนอก มีอาหารให้รับประทาน

เช้าพนักงานก็มาเคาะประตูปลุกตอนเวลาที่เราแจ้งไว้ได้นอนไปประมาณเกือบ 5 ชั่วโมง ผมอาบน้ำเสร็จ ก็มากินก๋วยเตี๋ยวเนื้อในเลาจน์ อีกรอบ คือเหมือนกับสวรรค์กลั่นแกล้งว่า อยากกินนักใช่ไหมไอ้ก๋วยเตี๋ยวเเนื้อไต้หวันเนี่ย งั้นตกเครื่องกินอีกมื้อให้หายอยากละกัน ฮ่าๆ

สุดท้ายก็ขึ้นเครื่องกลับไทยตอน 7 โมงนิดๆ ยังได้กินก๋วยเตี๋ยวเนื้อสับแบบแห้งอีกรอบ เอาให้สะใจไปเลย ฮ่าๆ

โดยรวมถ้าไม่นับเรื่องดีเลย์จนตกเครื่อง ผมก็รู้สึกโอเคและประทับใจ China Airlines ครับ เครื่องใหม่ อาหารโอเค พนักงานสุภาพ บริการดี แต่พอเจอเรื่องดีเลย์ก็เลยแหยงๆ ไปเหมือนกันครับ