Nagasaki Atomic Bomb Museum – Kyushu 2014 ตอนที่ 8.1

2,015 views | Posted on September 3, 2015

โปรแกรมของวันที่ 2 ใน Nagasaki คือไป Nagasaki Atomic Bomb Museum ครับ อย่างที่หลายคนน่าจะรู้กันว่าเมืองที่โดนระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกมีที่ Hiroshima และก็ที่ Nagasaki นี่เอง ซึ่งพอโดนไปสองทีญี่ปุ่นก็ยอมแพ้สงคราม

ทั้งสองเมืองก็เลยจะมีพิพิธภัณฑ์สันติภาพ แสดงความรุนแรงของตัวระเบิด แสดงเศษซากชิ้นส่วนของบ้านเรือน อาคาร วัตถุต่างๆ ที่เหลือจากการโจมตีครั้งนั้น แล้วก็จะมีส่วนที่เรียกร้องให้เลิกผลิตอาวุธรุนแรงชนิดนี้ เรียกร้องสันติภาพครับ

สำหรับการเดินทางก็ใช้รถรางเช่นเคยครับ พอไปถึงตัวพิพิธภัณฑ์ ฝนก็โปรยๆๆ ทำให้ต้องรีบวิ่งเข้าตัวอาคาร บรรยากาศภายในเงียบสงบ มีคนมาเยอะแต่ก็ดูเงียบๆ ส่วนตัวรู้สึกว่าที่นี่ มีรูปหวาดเสียว น่ากลัวมากกว่าที่ Hiroshima คือมีรูปคนที่โดนรังสี คนที่พิการชัดๆ ให้ดู

เดินทางด้วยรถรางภายในเมืองอีกครั้งครับ

ด้านหน้าพิพิธภัณฑ์

ห้องแรกที่เจอเป็น โบสถ์ Urakami เป็นโบสถ์ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชียตะวันออก โดนตัวระเบิดไปเต็มๆ ห่างจากใจกลางประมาณ 500 เมตร

นาฬิกาแสดงเวลาที่ระเบิดลงครับ

รูปปั้นนางฟ้าจากโบสถ์

ชิ้นส่วนกระจก stained glass

ลูกประคำของฝรั่งและกางเขน

ชิ้นส่วนต่างๆของโบสถ์

ใบปลิวจากทหารอเมริกาที่แจ้งว่าให้ออกจากเมืองไป แต่ใบปลิวนี้ถูกโปรยหลังจาก Nagasaki โดนระเบิดไปแล้ว จะโปรยเพื่อ ?

รูปถ่ายทางอากาศของเมือง Nagasaki ก่อนโดนระเบิด 2 วัน ที่จริงแล้ว Nagasaki ไม่ได้เป็นเป้าหมายแรกที่จะทิ้งระเบิด Kokura เป็นเป้าแรก แต่พอเครื่องบินไปถึงปรากฎว่าทรรศนวิสัยไม่ดี วนอยู่สามรอบ ก็ไม่สามารถทิ้งระเบิดได้ จึงได้เปลี่ยนเป้าหมายเป็น Nagasaki แทน

รูปถ่ายหลังจากโดนระเบิดไป 1 เดือน โล่งเลยครับ

หน้าตาของตัวระเบิด ‘Fatman’ ที่ทำลายเมือง Nagasaki

ภายในระเบิด

ภาพอธิบาย ภายในระเบิดและการทำงานครับ

ภาพอธิบาย ภายในระเบิดและการทำงานครับ

ภาพอธิบาย ภายในระเบิดและการทำงานครับ

ความร้อนจากตัวระเบิดในสูงมากๆ ตรงที่ระเบิดลงหรือ hypocenter นั้นสูง 3000-4000 c ระยะทาง 1 กิโลเมตรประมาณ 1,800 c ระยะทาง 1.5 กิโลเมตรประมาณ 600c

ชิ้นส่วนต่างๆบริเวณ hypocenter

แผนผังอธิบายความร้อน

กระเบื้องเดือดเลยครับ

ชิ้นส่วนหลังคาใกล้ hypocenter

ฝาไม้ที่อยู่ไกลออกไปหน่อย เป็นรอยขาวจากไม้ตากผ้าที่กันแสงเอาไว

เหรียญหลอมละลาย

ปากกา

ขวดแก้วครับ ติดกันแบบนี้

ภาพถ่ายของเมือหลังจากโดนระเบิด

มีรูปบาดแผลที่ยังคงอยู่บนร่างกาย

ต้นไม้นี่อยู่ไม่ไกลจากจุดระเบิด ผ่านไป 33 ปี โดนตัดกลับเจอชิ้นส่วนของกระเบื้องที่ฝั่งตัวอยู่ตั้งแต่ตอนระเบิดครับ

สภาพอาคารต่างๆ

ออกมาด้านนอกก็มีประวัติให้ดูว่าระเบิดปรมาณูถูกคิดค้นอย่างไร

กำแพงด้านนอกห้องเป็น timeline ของการใช้ระเบิดปรมาณูทั่วโลก

ดูจบแล้วก็หดหู่ สงสารชาบ้านทั่วไปที่ต้องมารับเคราะห์ครับ มันดูโหดร้ายจริงๆ
..ภาพตัดไปอีกที่อยู่ห้องอาหารของ Museum ถึงระเบิดจะรุนแรงขนาดไหน แต่ตอนนี้ฝนตกไม่หยุด แล้วก็เลยเวลาข้าวเที่ยงมานานพอสมควร ก็เลยต้องทานที่นี่หละครับ เมนูไม่ค่อยเยอะ คุณป้าที่ทำก็ดูวุ่นๆ เพราะไม่มีพนักงานเลย มีพนักงานอยู่ 2 คน ผลัดกันทำ ผลัดกันเสิร์ฟ ทำให้รออาหารอยู่นานพอสมควร แต่กลายเป้นว่าอาหารที่นี่อร่อยหมดเลยครับ ขนาดไอศครีมพาเฟต์ยังอร่อยท้งๆที่ปกติผลไม่ค่อยชอบทานผลไม้ แต่มันทานแล้วสดชื่นดี พอฝนเริ่มหยุดคณะของเราถึงได้ออกเดินไปบริเวณใกล้ๆต่อ..